علو همت در کلام بزرگان

* ارزش هرکس به قدر همت اوست. «حضرت علی (عليه السلام)»
* اشخاص بزرگ و با همت به کوه مانند، هرچه به ايشان نزديک شوي بيشتر عظمت و ابهت آنان بر تو معلوم مي گردد و مردم پست و دون همت سراب را مانند که چون کمي به آنان نزديک گردي به زودي پستي و ناچيزي خود را بر تو آشکار سازند. «گوته»
* افتخار مرد بهمت بلند اوست نه به استخوان پوسيده گذشتگان. «حضرت علی (عليه السلام)»
* اگر چيزي بالاتر از زندگي وجود داشته باشد صحت است و اگر چيزي مانند آن يافت شود بي نيازي و علو همت مي باشد. «بزرگمهر»
* بکوش که پست همت نباشي ، من چيزي نديده ام که قدر انسان را بيشتر کوچک نمايد از پست همتي. «حضرت علی (عليه السلام)»
* بلندي همت آن است که از هرچه دست مردم است نظر برگيري. «حضرت علی (عليه السلام)»
* چيزي را که ما در باطن خود نداريم آن را در خارج نمي توانيم ببينيم اگر در نفس شما بزرگي هست آن را در فرد عامي هم پيدا خواهيم کرد. «امرسون»

* صاحب همت در پيچ و خمهاي زندگي هيچ گاه با يأس و استيصال روبرو نخواهد شد. «ناپلئون»
* صاحب همت ثابت بهر ناکامي و مشقت در مقام اندوه و اضطراب نيفتد. «کليله و دمنه»
* مردمان بي همت و ترسو از خوف ذلت و سختي هميشه در خواري و ذلت زندگي کنند. «حضرت علی (عليه السلام)»
* مرد بلند همت تا پايه ي بلند به دست نياورد از پاي طلب ننشيند. «کليله و دمنه»
* همت مردان کوهها را متلاشي مي کند. «حضرت علی (عليه السلام)»
* همت آن است که هيچ حادثه و عارضه اي مانع آن نگردد. «ابن عطا»
* همت بلند دار که مردان روزگار / از همت بلند بجائي رسيده اند« سعدي»
* غلام همت آنم که زير چرخ کبود / زهرچه رنگ تعلق پذيرد آزاد است« حافظ»
* همت آنست که ز آوازه احسان گذرد / هرکه اين باديه را طي نکند حاتم نيست« صائب تبريزي»
منبع: رهنمود، حسین ذوافقاری، صص554-551
/ن